مدح و مناجات با امام محمد باقر علیه‌السلام
ماه هر شب لب دیوار و خدا نزدیک است پشت این پنجره‌ها عطر شما نزدیک است «أَنتَ مِن شیعتِنا»، کاش به ما می‌فرمود این دل تیره به آن شیعه کجا نزدیک است؟ حال ما شیعـهٔ پیـمـان‌شکـنِ دنیـادوست کِی به اصحاب وفادار شما نزدیک است؟ نه کُـمیـتـیم و اَبانـیـم و ابوحـمزه، ولی سر سوزن دلمان با صلحا نزدیک است فـتـنه‌ها از در و دیوار جهـان می‌بارند مثل دوران شما فتنه به ما نزدیک است در حـدیـثی ز شما نقـل شده، شیعـهٔ ما به گرفـتاری و انواع بلا نزدیک است لشکر شمر و یزیدان زمان صف بستند دل من! واقعهٔ کـرب‌وبلا نزدیک است پُرم از جامعـه «کُـنـتُـم شُـفـعـایی» آقا لحـظهٔ بارش بارانِ دعـا نزدیک است ای شکـافـنـدهٔ دانـش! به تو رو آوردیم به اجابت نفس گـرم شما نزدیک است |